کتاب مرگ ایوان ایلیج اثر لیو تولستوی

کتاب «مرگ ایوان ایلیچ» نوشته لئو تولستوی، داستان زندگی و مرگ یک قاضی به نام ایوان ایلیچ است که در مواجهه با یک بیماری لاعلاج، به پوچی زندگی مادی و اهمیت روابط انسانی پی می‌برد [1، 3]. ایوان در ابتدا زندگی‌ای ظاهراً موفق و رضایت‌بخش دارد، اما با نزدیک شدن به مرگ، متوجه می‌شود که زندگی‌اش بر اساس ارزش‌های سطحی و مادی بنا شده بود. او در نهایت با پذیرش مرگ، به نوعی آرامش می‌رسد و به اهمیت عشق و ارتباطات انسانی پی می‌برد. 

خلاصه داستان:

• ایوان ایلیچ، قاضی‌ای است که در جامعه‌ای مرفه زندگی می‌کند و به ظاهر از زندگی‌اش راضی است [1، 3].
• او بر اثر یک حادثه دچار بیماری می‌شود و با گذشت زمان، متوجه می‌شود که بیماری‌اش لاعلاج است [1، 3].
• در طول بیماری، ایوان به مرور زمان به این نتیجه می‌رسد که زندگی‌اش بی‌معنا و پوچ بوده است و تمام توجه‌اش به مسائل مادی و اجتماعی معطوف بوده است [1، 3].
• او در مواجهه با مرگ، با انکار، خشم، معامله، افسردگی و در نهایت با پذیرش روبرو می‌شود. 
• در نهایت، ایوان در حالی که به مرگ نزدیک می‌شود، به آرامش می‌رسد و درک می‌کند که عشق و ارتباطات انسانی مهم‌ترین چیزها هستند. 

مفاهیم کلیدی داستان:

• معنای زندگی:

  تولستوی در این کتاب به دنبال پاسخ این پرسش است که زندگی چیست و چه معنایی دارد. 

• مرگ:

  مرگ به عنوان یک واقعیت اجتناب‌ناپذیر در این داستان مطرح می‌شود و تأثیر آن بر زندگی انسان‌ها بررسی می‌شود [2، 5].

• تنهایی:

  تنهایی ایوان در مواجهه با مرگ و انزوای او از اطرافیان، از مفاهیم کلیدی این کتاب است. 

• ارزش‌های مادی و معنوی:

  تولستوی با مقایسه زندگی ایوان قبل و بعد از بیماری، به نقد ارزش‌های مادی و تأکید بر ارزش‌های معنوی می‌پردازد [2، 5].

• ارتباط انسانی:

  در این داستان، اهمیت روابط عمیق و معنادار با دیگران و عشق به عنوان راهی برای غلبه بر تنهایی و پوچی مطرح می‌شود [2، 11].

• نقد جامعه:

  تولستوی با نشان دادن زندگی سطحی و بی‌معنای ایوان و اطرافیانش، به نقد جامعه و ارزش‌های آن می‌پردازد